Logoterapija je puno šire područje od rasprave o smislu u patnji na što je najčešće prva asocijacija i referenca. Oslanja se na egzistencijalnu analizu koja uključuje važne pojmove za ljudsko biće, kao što su ljubav prema drugima, osobna odgovornost, autotranscendencija ili visoke vrijednosti ljudskog života. Tako se i seksualnost uklapa u logoterapijski okvir zajedno sa svim tim vrijednostima, puno više od puke tjelesne ili instinktivne dimenzije ljudskog postojanja.
Razumjeti svoju seksualnost (logoterapijska perspektiva)
Seksualnost je preširok pojam da bi se promatrao samo kao biološki ili psihološki fenomen jer u sebi sadrži cijeli niz ljudskih dimenzija koje su međusobno isprepletene i čvrsto povezane. Kao jedna od važnih ostvarenja bivanja nadilazi instinkte, zato je egzistencijalna, povezana je s ljubavlju odgovornošću, vrijednostima.
Ali da bi mogla biti takva, seksualnost mora biti ispunjena, ne smije biti isprazna, a kakva će biti ovisi o tome je li povezana s ljubavlju, smislom i poštovanjem drugoga. Potencijalne devijacije (prazna seksualnost, manipulacija, objektivizacija, povrijeđivanje druge osobe) proizlaze iz gubitka smisla, a ne iz same seksualnosti.
„Između podražaja i reakcije postoji prostor. U tom prostoru leži naša moć da izaberemo svoj odgovor. U našem odgovoru leži naš rast i naša sloboda.” V. Frankl
Čovjeku je svojstveno da u svom rastu i sazrijevanju prolazi kroz krize. Da kroz te krize prolazi uspone i padove, ali da samo tako raste. U tom smislu, seksualnost se može razumjeti kao način na koji čovjek izražava i ostvaruje svoju cjelovitost.
Traganje za smislom i ispunjenje
V. Frankl u svojim djelima razrađuje duhovnu dimenziju čovjeka u koju smješta i ljubav i seksualnost. U duhovno-egzistencijalnoj dimenziji seksualnost mora biti čin potvrđivanja drugoga u njegovoj cjelovitosti, a ne samo tjelesno zadovoljstvo. Kroz autentične intimne odnose čovjek otkriva smisao u ljubavi, u prostoru susreta i jedino na taj način seksualnost ispunjava.
„Seksualni nagon i ljubav nisu isto. Ljubav nadilazi seksualnost, ali se u njoj može izraziti i utjeloviti.” V. Frankl
Prema V. Franklu ljubav je najviši oblik odnosa prema drugom čovjeku i tek kroz ljubav seksualnost dobiva puni smisao. To je izraz čovjekove težnje da pronađe smisao kroz ljubav, ispuni prirodnu potrebu za bliskošću, pripadanjem i potvrdu drugoga kao jedinstvenog bića.
„Seksualnost bez ljubavi ne ispunjava, nego prazni. Ljubav daje seksualnosti njezin egzistencijalni smisao.” E. Lukas
…(ponovno) zavoljeti svoju seksualnost
Seksualnost, kada se živi kroz prizmu logoterapije, nadilazi instinkt i hedonizam, postaje put ka smislu kroz ljubav, odgovornost i slobodu. Logoterapija naglašava slobodu izbora, ali i odgovornost za izbore.
Ponekad je lakše, ponekad teže, ali je to jako važna tema za ljudsko biće.
Nika Bonetti
V. Frankl, Čovjekovo traganje za smislom
V. Frankl, Liječnik i duša
E. Lukas, Tvoja patnja ima smisa
